سنسور اکسیژن
وقتی با یک خودرو رانندگی می کنیم، نیاز داریم از وضعیت بخش های مختلف خودرویمان باخبر شویم تا مشکلی پیش نیاید. این گزارش ها توسط سنسور ها که در بخش های مختلف خودرو قرار گرفته اند، به کاربراتور یا ECU در خودرو های کاربراتوری و انژکتوری ارسال می شود. این گزارشات به راننده کمک می کند تا شرایط فنی خودرو را کاملا زیر نظر داشته باشد و نیاز نباشد تا به طور مداوم از خودرو پیاده شده و بخشهای مختلف خودرو را بررسی کند.
ادامه توضیح سنسور اکسیژن
گزارش های ارسال شده توسط سنسور ها، حاوی اطلاعاتی مانند وضعیت روغن موتور، بنزین، باد لاستیکها و موارد فنی دیگر می شوند. این اطلاعات توسط سنسور هایی که هر کدام مسئول پایش یک بخش از خودرو هستند، به دست می آید. یکی از این سنسور ها، سنسور اکسیژن است که وجود آن در خودرو حیاتی است و اطلاعات ویژه و مهمی را از بخش های مختلف اتومبیل به ما ارسال می کند.
سنسور چیست؟
قبل از بررسی دقیق سنسور اکسیژن و وظایف آن در خودرو، بهتر است بدانیم سنسور چیست و چه کاری انجام می دهد؟ سنسور (Sensor) یا حسگر به دستگاهی می گویند که نسبت به محرکهای فیزیکی واکنش نشان میدهد. تغییرات محرک ها توسط حسگر یا سنسور به عنوان اطلاعات ورودی دریافت می شود و در آن به سگنال های الکتریکی تبدیل شده و به سمت ECU یا هر پردازشگر دیگری فرستاده می شود. بنابراین می توان گفت سنسور وسیله اندازهگیری متغیرهای فیزیکی یا شیمیایی است. البته باید گفت که روش دریافت اطلاعات ارسال شده در خودرو های کاربراتوری و انژکتوری تفاوتی وجود دارد. در خودرو های کاربراتوری گزارشات مستقیما به راننده ارسال می شود و به صورت آلارم در پشت آمپر نمایش داده می شود در حالی که در سیستم های انژکتوری اطلاعات جمع آوری شده به ECU ارسال می شود و کامپیوتر خودرو با تجزیه و تحلیل این اطلاعات، دستورات و فرمان های لازم را به بخش های مختلف خودرو ارسال می کند.
سنسور اکسیژن چیست؟
حسگر اکسیژن یا سنسور لامبدا، در صنعت به وسیله ای گفته می شود که وظیفه اندازه گیری میزان اکسیژن موجود در سوخت یا گاز را بر عهده دارد. سنسور اکسیژن یکی از حیاتی ترین حسگر های خودرو محسوب می شود. این حسگر در ورودی مسیر اگزوز قرار می گیرد و وظیفه اش، اندازهگیری میزان اکسیژن موجود در گازهای خروجی از خودرو یا در اصل موتور است. اکسیژن موجود در این گاز ها در حقیقت همان اکسیژن سوخته نشده در فراید احتراق موتور را نشان می دهد. بنابراین، اگر میزان اکسیژن بالا باشد به این معنی است که فرایند احتراقی، ناقص بوده و مخلوط سوخت و هوا، درصد نامناسبی دارد. به این ترتیب در صورت گزارش میزان بالای اکسیژن در گازهای خروجی از موتور، غلظت مخلوط بالا و مصرف سوخت بیش از حد مطلوب است. حسگر اکسیژن اطلاعات خود را به صورت سیگنال های قابل خوانش (تغییر ولتاز ۱ تا ۹ ولت) برای ECU ارسال کرده و در صورت بالا بودن درصد اکسیژن، ECU تنظیمات لازم را در سیستم سوخت رسانی با تغییر زمان پاشش انژکتورها، انجام می دهد. بنابراین در صورت غلیظ بودن سوخت، مدت زمان پاشش را کوتاه می کند و در صورت رقیق بودن آن این زمان را افزایش میدهد.
ساختار اصلی سنسور اکسیژن
- بدنه سرامیکی یا چینی
- الکترودهای پلاتینیومی
- غلاف با جنس دی اکسید زیرکونیوم
- المنت گرم شونده
منبع : khodrobar725.com